Θυμήσου

Ο πόνος σε φοβίζει.
Σε ξυπνάει τα βράδια και χάνεις τον ύπνο σου.
Οι γιατροί δεν μπορούν να σε βοηθήσουν πια.
Δεν υπάρχουν χάπια για την κατάστασή σου.
Ποιά είναι η κατάστασή σου?
Δεν είσαι άρρωστος.
Παρόλα αυτά είσαι ανήσυχος.
Δεν ευχαριστιέσαι τίποτα γύρω σου.
Το μυαλό σου δε σ'αφήνει να ηρεμήσεις.
Ξέρεις ότι έχουν άδικο.
Ότι δεν είσαι τρελός.
΄Οτι ο πόνος είναι αληθινός.
Τον νιώθεις εκεί βαθιά.
Ανάμεσα στα κόκαλά σου.
Στο κέντρο του είναι σου.
Στο κόκκινο της καρδιάς σου.
Περνάνε πολλά φεγγάρια απ'το ρολόι σου.
Και συνεχίζει να χτυπάει.
Αυτό που σε πονάει τελικά δε σε σκότωσε.
Ακόμα.
Και αναρωτιέσαι.
Και θυμάσαι.
Θυμάσαι εκείνα τα λόγια που σου'χε πει αυτή.
Θυμήθηκες ότι ο πόνος σε προειδοποιεί όταν κάτι πάει στραβά.
Αν δεν προλάβεις,σε σκοτώνει?
Θυμήθηκες ότι ο άλλος πόνος σου γιατρεύει τις πληγές.
Δεν πεθαίνεις ανόητε...γειάνεις.
Είχε δίκιο τελικά.
Θυμήθηκες τα λόγια της μετά από καιρό.
Μετά από καιρό θα ξεχάσεις και αυτό που νιώθεις τώρα.
...θα την ξεχάσεις κ αυτήν.