Μη με ρωτας,ξερεις.

-Κλαίω

-Γιατί κλαις

-Κλαίω που έχασα άλλο ένα κομμάτι της καρδιάς μου

-Σου το 'κλεψαν?

-Το χάρισα, μα μου το μάτωσαν

-Άλλη φορά να προσέχεις που χαρίζεσαι.

-Πονάω

-Γιατί πονάς

-Πονάω που μου γλίστρυσε η αγάπη απ'τα χέρια

-Ήταν ατύχημα?

-Όχι.Ήταν πολύ βαριά για τα χέρια μου

-Άλλη φορά να προσέχεις τί σηκώνεις

-Υποφέρω

-Γιατί υποφέρεις

-Υποφέρω γιατί είμαι μόνη

-Σε άφησαν?

-Νομίζω το διάλεξα.Δεν είμαι σίγουρη πια.

-Άλλη φορά να προσέχεις τί επιλέγεις

-Φοβάμαι.

-Γιατί φοβάσαι

-Φοβάμαι που σκοτεινιάζει και το κρεβάτι μου είναι άδειο

-Θες να γεμίσει?

-Θέλω,μα τον τελευταίο καιρό γεμίζει με διαφανή κουφάρια.

-Άλλη φορά να προσέχεις τί θέλεις

-Φωνάζω

-Γιατί φωνάζεις

-Φωνάζω γιατί θέλω ν'αγαπήσω και ν'αγαπηθώ

-Μπορείς ν'αγαπήσεις?

-Δεν ξέρω πια

-Τότε έχεις δρόμο ακόμα.
Προχώρα και όταν θα είσαι έτοιμη γι'αυτά που θες, δε θα κλαις,δε θα πονάς,δε θα υποφέρεις,δε θα φοβάσαι,δε θα φωνάζεις.
Θα τρέμεις όμως.

-Τί θα με κάνει να τρέμω?

-Τα χέρια αυτού που θα κρατά την καρδιά και το κορμί σου...